Wat is blockchain
Met elkaar gegevens vaststellen die te vertrouwen zijn. Misschien is dat wel de minst technische en kortste samenvatting wat de blockchain technologie mogelijk maakt.
Laten we beginnen bij het begin. Blockchain is vrij vertaald een blok keten. Een keten of schakeling van ‘doosjes’. Hoewel de schakel net zo belangrijk is als de doosjes, begint het met wat in de doosjes zit en waarom deze nodig zijn. Als je met een groep personen gegevens eenmalig wilt vaststellen, is dat vrij gemakkelijk te doen. Maar wat gebeurt er als die gegevens wijzigen? Om ze te kunnen blijven vaststellen, moeten de veranderingen (ook wel gegevens-transacties) worden vastgelegd. De stapel papier in een doosje dus. Maar kan dat niet gewoon in zo’n data-dinges-base? Ja, dat is mogelijk, maar hoe kan je de gegevens hierin vertrouwen? Hoe weet je zeker dat jongens met een grote zwarte brillen niet stiekem gegevens aanpassen? Nou..? Dit is waar naast de doosjes, ook de lijnen in de keten komt kijken. De keten verbindt de laatste verandering van gegevens met die van het doosje ervoor. Met een complexe technische abacadabra berekening, die de jongens met grote brillen ‘hashing of encryptie’ noemen, wordt vastgesteld of het doosje aan mag sluiten. Zo wordt vastgesteld of de stapel papier in het doosje te vertrouwen is.
Ja maar, wordt dit weer beheerd door een paar techneuten? Goed punt. Dat is dus niet zo. Er is niet meer één of een paar mensen die de gegevens beheren. Iedereen die onderdeel is van de schakel heeft een kopie van alle gegevens op de schakel op zijn computer of telefoon. Het is allemaal openbaar, wel zo fijn. En, ohja, je kan altijd helemaal terugkijken. Huh? Waarom dan? Omdat de schakel van doosjes bepaalt welke gegevens daadwerkelijk te vertrouwen zijn, kan je helemaal terug naar de papiertjes in de eerste doos.
Het gaat dus om met elkaar vaststellen van gegevens. Daarom heb je dus geen partij meer nodig die er als controle tussen zit en daar bijvoorbeeld geld voor vraagt. Bye-bye middle-man.
Maar hoe bepalen we nu of nieuwe papiertjes die in een doosje worden gestopt daadwerkelijk kloppen? Hm, ja, dat is een goed punt. De techniek vangt een aantal basale dingen automatisch af, maar daarnaast kun je ook validatie of controles doen met een, ja ja, daar komt het, een ‘Smart contract’.
Een smart contract? Wat is dat dan? Weer een stapel papier? Nee, een smart contract bestaat in ieder geval niet uit ellenlange zinnen met van die hyper onduidelijke woorden en onuitputtende juridische bla-bla. Nee, een smart contract is wat de naam al zegt, lekker slim.
Het is een soort kleine zelfstandige ‘data-waakhond-robot’. Zonder enige vorm van agressie pakt ‘ie alle gegevens op, keert ze binnenstebuiten en schudt ze flink heen- en weer. Zo laat de robot alleen informatie door die écht klopt. En hoe ‘ie dat weet? Onderlinge afspraken worden door de developer met de paplepel van programmeercode ingegoten. Smullen dus. Hmm, toch weer jongens met een grote bril? Ja en nee, omdat de robot doorzichtig is kan iedereen precies zien hoe het de controle uitvoert. Dat is wel zo fijn en transparant.Een smart contract is een soort kleine zelfstandige ‘data-waakhond-robot’.
Maar, kan je niet gewoon stiekem ‘zeggen’ dat je bepaalde papiertjes er in stopt en er daarna toch andere instoppen? Midden in de nacht, als iedereen slaapt? Dat worden wel héél veel printjes! Op het moment dat de een doosje aan de keten wordt toegevoegd, gaat er een sticker op wat er in zit en wordt het doosje door iedereen gekopieerd. Je moet dan dus bij iedereen tegelijkertijd de papieren én de sticker veranderen. Hoe langer je wacht, hoe meer doosjes erna je dus ook weer moet aanpassen. Zo kan je de gegevens vertrouwen door samen te werken. Mooi toch?